19: Ἀναθημα

Introductie

Vlak na de Slag bij Marathon maken de vrouwen en kinderen van Athene zich ongerust. Ze hebben zich op de agora verzameld en wachten op nieuws over het Atheense leger. Dan komt er een man aangerend: Pheidippides, de bode van de Atheners.

Ἐν τῇ τῶν Ἀθηνῶν ἀγορᾷ πλῆθος γυναικῶν

καὶ τέκνων ἐζήτουν τὴν τῆς στρατιᾶς τύχην

ἐξευρεῖν. Οἱ γὰρ υἱοὶ καὶ οἱ πατέρες ἔβησαν εἰς

τὸν Μαραθῶνα, οὗ οἱ Μῆδοι τοῖς Ἀθηναίοις

ἐπολέμουν.

Ἦν δ’ ἐν τῇ ἀγορᾷ καὶ Νικόμαχος, παῖς δέκα

ἐτῶν, σὺν δ’ αὐτῷ ἡ μήτηρ. Ὁ δὲ παῖς ἤκουε

τὴν βοὴν τῶν ἀνθρώπων· « Ἡ τῶν Μήδων

στρατιά ἐστι ἄπειρος.» «Οἱ Μῆδοι κρατοῦσιν.»

«Τί δρᾶν μέλλουσιν; Ἆρα μὴ ἐννοοῦσι τὰς

Ἀθήνας διαφθεῖραι;» Ὁ δὲ Νικόμαχος τὴν

μητέρα ἠρώτησεν· «Ἆρα μὴ οἱ θεοὶ ἐῶσι

τὰ τοιαῦτα; Ἀεὶ γὰρ ἐτιμήσαμεν τὴν Ἀθηνᾶν

καὶ τὸν Ἀπόλλωνα καὶ...», ἀλλ ̓ οὐκ ἐτέλεσε

τοὺς λόγους. Ἐξαίφνης γὰρ ἡ μήτηρ αὐτοῦ

εἶπεν· « Ἄνδρα ὁρῶ.»

Οἱ δ ̓ Ἀθηναῖοι ἠγνόουν πότερον Ἀθηναῖος ἦν

ὁ ἀνὴρ ἢ Μῆδος, τέλος δ ̓ αὐτὸν ἀνέγνωσαν·

Φειδιππίδης ἦν, ὁ ἡμεροδρόμος τῶν Ἀθηναίων.

Ὁ δὲ Νικόμαχος ἐκάλεσεν αὐτόν· « Ὦ Φειδιππίδη,

ἆρα μὴ ἔδραμες δεῦρο συνεχῶς ἀπὸ τοῦ

Μαραθῶνος;» Ὁ δὲ Φειδιππίδης οὐκ ἤκουεν

τοῦ παιδός, ὁ γὰρ πόνος κατέτριψεν αὐτόν.

Μόγις δ ̓ ἧκε πρὸς τὸ πλῆθος, ἐν δὲ ἔπεσι δυοῖν

μόνον ἤγγειλεν· «Χαίρετε. Νικῶμεν.» Ἔπειτα

δὲ κατέπεσε καὶ ἀπέθανεν.

Ἐλύπει μὲν τοὺς Ἀθηναίους ὁ τοῦ Φειδιππίδου

θάνατος, μάλιστα δ’ ἔχαιρον τῇ νίκῃ. Ὁ δὲ

Νικόμαχος ἠρώτησεν· « Ἆρ ̓ οὐ δεῖ τιμᾶν τὴν

Ἀθηνᾶν καὶ τὸν Ἀπόλλωνα;» καὶ ὁ παῖς ἔπεισε

τοὺς Ἀθηναίους· ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς ἱδρῦσαι

ἐν Δελφοῖς θησαυρὸν τοῖς τοῦ πολέμου

ἀκροθινίοις.