11: Tekst

Introductie

Gaius en zijn vrienden kijken al een paar uur naar de Spelen. Na de pauze komt er opeens een soldaat de arena in, die als straf voor zijn leven moet vechten. In eerste instantie lijkt het alsof de soldaat bang is en wegrent, maar het is allemaal deel van een slim plan!

Erat intervallum in amphitheatro: arenam servi

purgabant, nam sanguine hominum et animalium

terra rubebat. Sedebant inter spectatores tres

amici: Gaius et Quintus et Publius. Iam per horas

ludos spectaverant. Marcum rogaverant ire

domum, quod eum spectacula terrebant. Tunc

aliquid novi praeco nuntiavit. Mox Gaius clamavit:

‘Ecce, miles intrat arenam! Cur miles in arena

pugnat?’ Publius causam sciebat, nam verba

praeconis audiverat: ‘Pugna est poena: antea

miles in rixa centurionem necavit. Nunc pro vita

pugnare debet.’


Stabat miles in arena, sine scuto, sine galea:

hastam tantum gerebat. Intravit arenam contra

eum Crispinus, gladiator clarus. Adversarios iam

centum superaverat. Crispinus statim militi

appropinquavit. Miles autem callidus erat: eum

cito vitavit. Erant in cavea militis amici. Militem

nomine vocabant: ‘Age, Septime, pugna! Scilicet

eum superare potes!’ Iterum gladiator militi

appropinquavit. ‘Ecce,’ Gaius clamavit, ‘Miles fugit.

Pugnare recusat!’ Quintus et Publius negaverunt:

‘Immo, callidus est miles! Ecce, consistit et hastam

vertit contra adversarium!’ Id Crispinus haud

exspectaverat. Hastam quidem vitare temptavit,

sed frustra: miles iam graviter eum vulneraverat.


Sic gladiatorem miles calliditate superaverat.

Nondum pugnam finiverat: exspectabat enim

signum Caesaris. Spectatores tacebant. Caesarem

spectabant. Interea Caesar cogitabat: ‘Crispinus

semper adhuc victor fuit. Iam centum adversarios

superavit.’ Ideo pollicem premebat.