Studeamus29: Hannibal
Voordat ik begin
Introductie
Na hun nederlaag in de Eerste Punische Oorlog voelen de Carthagers zich vernederd. Door de torenhoge herstelbetalingen aan de Romeinen zijn ze straatarm. Aanvoerder Hamilcar wil naar Spanje gaan om geld en manschappen te verzamelen. Zijn negen jaar oude zoon, Hannibal, vraagt of hij mee mag.
regels 1-12Hamilcar, dux Punicus, Romanos Punico Bello
Primo vicisse graviter ferebat. Senatoribus
Carthaginiensibus dixit: ‘Roma contenta non erit,
donec omnes terras mariaque omnia expugnaverit.
Nisi eos retinebimus, Romani nostras divitias,
nostram urbem, nostrum populum perdent.
Permittite mihi cum copiis Punicis ire in Hispaniam.
Si enim maiores divitias pluresque milites ibi
collegero, iterum Romanis inferre bellum poterimus.’
Senatores responderunt: ‘At si copias cunctas
ad Hispaniam duxeris, nullos custodes hic
habebimus. Quomodo urbem custodies?’
Hamilcar: ‘Maxime Carthaginem protegam,
si animum Romanorum ad Hispaniam vertero.’
Assenserunt senatores.
Hamilcar, priusquam cum omnibus copiis
abiit, sacrum fecit. Deos orabat: ‘Vos, qui semper
Carthaginem protexistis, favete mihi, cum contra
Romanos bellum parabo.’ Hannibal filius, puer
annorum novem, patrem deos orare audiverat.
Rogavit: ‘O pater, me tecum duc ad Hispaniam!
Fortiter pugnabo contra Romanos, quos odi
sicut eos odisti tu!’ Pater risit: ‘Postea, cum artes
militiae didiceris, dux optimus eris et a Romanis
magnas victorias referes.’ Hannibal: ‘Si me tecum
duxeris, artes militiae a te discam. Quis te
melius me docebit?’ Hamilcar: ‘Bene. Te mecum
ducam, si fidem dederis deis patriae tuae.’
Ultro puer posuit dextram super aram, in qua
pater sacrum fecerat. Iuravit: ‘Dum vivam, patriae
deos colam. Hostis Romae semper ero. Non quiescam,
donec terra marique regnabit Carthago. Id ego,
Hannibal, Hamilcaris filius, iuro per deos Punicos,
qui me fulmine percutient, si umquam fregero
iusiurandum.’