38: Vercingetorix
Voordat ik begin
Introductie
Vercingetorix ziet al snel dat hij de Slag bij Alesia niet gaat winnen. Wat moet hij nu doen, zelfmoord plegen of zich aan Caesar uitleveren? Hij vraagt zijn onderbevelhebbers om advies.
Alesiae in munitionibus stans Vercingetorix exitum
proelii conspexit. Exercitus Caesaris, hostibus
instans, multos milites Gallorum fugientes
interfecit. Ceteri Galli, ad portas oppidi properantes,
vix intra muros recipere se potuerunt, priusquam
portae patentes contra Romanos invadentes
clausae sunt. Vercingetorix, cladem maximam
populi sui videns, omnem spem victoriae, omnem
spem libertatis, omnem etiam vitae spem amisit.
De munitionibus descendit cogitans de rebellione,
quam Galli studio ingenti magnaque fide inierant.
Postero die Vercingetorix concilium principum
convocavit. Aderant cuncti. Universi tacentes ducem
suum spectabant. Is viros singulos aspiciens
‘O socii, amici, fratres,’ inquit, ‘finitum est
bellum nostrum. Fortiter sed frustra pro libertate
pugnavimus. Favens Romanis Fortuna victoriam
tribuere nobis recusavit. Dicite mihi: quid vos
me facere vultis? Vivum an mortuum
me Caesari dedere vultis?’ Principes Gallorum
deliberantes constituerunt se rem Caesari
proposituros esse. Legati ad Caesarem missi
sunt. Caesar iussit eos arma tradere et duces
belli Romana ad castra ducere.
Vercingetorix, cum ceteris principibus Alesiam
relinquens, vidit Caesarem sedentem in tribunali
pro castris Romanis. Ultro tribunali appropinquans
Caesarem imploravit dicens: ‘O dux magne, tu nos
vicisti. Omnis Gallia Romano imperio subiecta
est. Ego, imperator omnium copiarum, me tibi
dedo. Oro te: parce populo meo. Permitte Gallis,
scientibus se vivere in libertate non posse, saltem
vivere atque vivere in pace.’ Caesar, deditionem
Vercingetorigis accipiens, iussit ceteros principes
necari, sed populo pepercit.