38: Vercingetorix

Introductie

Vercingetorix ziet al snel dat hij de Slag bij Alesia niet gaat winnen. Wat moet hij nu doen, zelfmoord plegen of zich aan Caesar uitleveren? Hij vraagt zijn onderbevelhebbers om advies.

Alesiae in munitionibus stans Vercingetorix exitum

proelii conspexit. Exercitus Caesaris, hostibus

instans, multos milites Gallorum fugientes

interfecit. Ceteri Galli, ad portas oppidi properantes,

vix intra muros recipere se potuerunt, priusquam

portae patentes contra Romanos invadentes

clausae sunt. Vercingetorix, cladem maximam

populi sui videns, omnem spem victoriae, omnem

spem libertatis, omnem etiam vitae spem amisit.

De munitionibus descendit cogitans de rebellione,

quam Galli studio ingenti magnaque fide inierant.


Postero die Vercingetorix concilium principum

convocavit. Aderant cuncti. Universi tacentes ducem

suum spectabant. Is viros singulos aspiciens

‘O socii, amici, fratres,’ inquit, ‘finitum est

bellum nostrum. Fortiter sed frustra pro libertate

pugnavimus. Favens Romanis Fortuna victoriam

tribuere nobis recusavit. Dicite mihi: quid vos

me facere vultis? Vivum an mortuum

me Caesari dedere vultis?’ Principes Gallorum

deliberantes constituerunt se rem Caesari

proposituros esse. Legati ad Caesarem missi

sunt. Caesar iussit eos arma tradere et duces

belli Romana ad castra ducere.


Vercingetorix, cum ceteris principibus Alesiam

relinquens, vidit Caesarem sedentem in tribunali

pro castris Romanis. Ultro tribunali appropinquans

Caesarem imploravit dicens: ‘O dux magne, tu nos

vicisti. Omnis Gallia Romano imperio subiecta

est. Ego, imperator omnium copiarum, me tibi

dedo. Oro te: parce populo meo. Permitte Gallis,

scientibus se vivere in libertate non posse, saltem

vivere atque vivere in pace.’ Caesar, deditionem

Vercingetorigis accipiens, iussit ceteros principes

necari, sed populo pepercit.